Predstavnica organizacije …IZ KRUGA – VOJVODINA, Ivana Nikolić, u ponedeljak je, 18.maja 2015. godine u Plavoj Sali Skupštine Grada Novog Sada prisustvovala prezentaciji Prava zajednice osoba sa delimično i potpuno oštećenim sluhom. Prezentacija je organizovana u okviru projekta Pravo na informisanje – I mi imamo pravo da znamo koji realizuju Centar za orijantaciju društva, Asocijacija tumača srpskog znakovnog jezika i Organizacija gluvih Novi Sad. Projekat podržava Delegacija Evropske unije u Republici Srbiji i Ministarstvo kulture i informisanja Republike Srbije.
Cilj projekta je da unapredi kapacitete i osnaži članove zajednice osoba sa delimičnim i potpunim oštećenjem sluha kako bi aktivno i pod jednakim uslovima učestvovali u društvenom i političkom životu i doprineli razvoju zajednice na lokalnom nivou.
Predavačice na prezentaciji su bile Bojana Vajić i Marina Savić, korisnice srpskog znakovnog jezika. Predavačice su učesnike upoznale sa pravima i izazovima sa kojima se susreću osobe sa oštećenjem sluha u Novom Sadu i širom Srbije, sa Konvencijom Ujedinjenih nacija o pravima osoba sa invaliditetom i sa Zakonom o upotrebi srpskog znakovnog jezika.
Konvencija Ujedinjenih nacija o pravima osoba sa invaliditetom definiše znakovni jezik i izjednačava ga sa govornim jezicima. Zajednici osoba sa potpuno oštećenim sluhom je zagarantovano pravo na informisanje na znakovnom jeziku i pravo na pristup informacijama. Međutim, zajednica osoba sa potpuno oštećenim sluhom izložena je različitim formama diskriminacije i nije u dovoljnoj meri uključena u društvene procese. Primena nedavno usvojenog Zakona o upotrebi srpskog znakovnog jezika može doprineti poboljšanju kvaliteta života osoba sa delimičnim i potpunim oštećenjem sluha u Republici Srbiji.
Osnovni problemi osoba sa delimičnim i potpunim oštećenjem sluha u Novom Sadu su:
- Komunikacija;
- Pristupačnost;
- Sloboda mišljenja i pristup informacijama;
- Obrazovanje.
Ovim i sličnim projektima, ukazuje se na problem sa kojima se susreće ova populacija i daju se predlozi za moguća rešenja. Kao primer dobre prakse navedena je Belgija, gde se osobama sa delimičnim i potpunim oštećenjem sluha nudi materijalna pomoć i pomagala koja su im neophodna za svakodnevni život, kao i veća mogućnost za učenje znakovnog jezika, nego što je to slučaj u Srbiji.